Prolog

Michelle

-Kochanie idziesz gdzieś dzisiaj? -spytała się mama przy śniadaniu.

-Umówiłam się z Jackiem - powiedziałam i od razu zatopiłam się w marzeniach.Dziś jest rocznica naszej pierwszej randki.Napisał dziś z samego rana,że musimy się pilnie spotkać.Pewnie urządził jakąś wspaniałą rocznicę.

-Czy ty mnie wogle słuchasz ? -krzyknęła mama.

-Przepraszam,mamuś,ale lecę.Dziś moja rocznica wrócę później-ucałowałam ją w policzek.

-Od jutro szukasz liceum pamiętaj - po tych słowach już mnie nie było.

***

Byłam pod domem Jacka.Zawahałam się przed zapukaniem, bałam się,że jego mama może być zawsze mnie nie lubiłam,Bo byłam niezdarą,ale przecież to nie moja wina.Jednak zapukałam.Otworzył mój chłopak.

-O super,że jesteś tak szybko-uśmiechnął się,ale nie dostrzegłam tego jego błysku w oku.-Chodź, przejdźmy się.

-Coś się stało? -spytałam zmartwiona.Czemu on nie jest szczęśliwy?

-Słuchaj,to mu si się skończyć.

-Ale co?

-My -zaczęły piec mnie oczy.-Nie wiem jak ci to powiedzieć,ale jesteś dziwna.Zmieniłaś się.

-Jak? Czemu? Dlaczego akurat dziś? -chciałam żeby to był koszmar.Łzy powoli spływały mi po policzkach.

-Musiałem ci powiedzieć dłużej nie mogłem dawać ci nadziei.

-Ale w naszą rocznicę -zaszlochałam i pobiegłam w stronę domu.Biegłam nie zatrzymując się.Czułam jakby samochody same rozsuwały się przede mną.Weszłam do domu i wbiegłam na górę by zabrać laptopa.Po czym zeszłam do ogródka i usiadłam na huśtawce.Otwierając laptopa miałam tylko jedną myśl w głowie "Liceum jak najdalej od niego i jakichkolwiek chłopaków."Znalazłam internat dla dziewcząt w Salem.

Allison

 -Tak mi przykro -przytuliła mnie babcia. -Nie dość,że Henry umarł to jeszcze zostajesz z tym sztucznym tworem operacji plastycznej. - Moja babcia jak zawsze powie coś o drugiej żonie mojego taty.Ja tak samo jak ona nie rozumiem, jak mój ojciec mógł wyjść za kogoś takiego.

-Co mam poradzić ? Przecież nie wyprowadzę się na ulicę -stwierdziłam smutno.

-A może tak byś wprowadziła się do mnie? 

-Ale ty masz babciu jeden pokój.

-Coś się znajdzie.Niedługo do ciebie zadzwonię.Trzymaj się. -po czym babcia weszła do taksówki.Pomachałam jej ostatni raz i weszłam do domu.

-Co ci się stało z twarzą ? -spytałam się mojej macochy.

-To tylko botoks.Od tego płaczu miałam spuchniętą twarz.Musiałam ją wyregulować -wyglądała jak koń dosłownie.

-To może ja pójdę do pokoju ? -miałam dość patrzenia na jej twarz w połowie złożonej z botoksu.

-Lepiej na siłownię schudłabyś.Spójrz przez tą czekoladę,którą jadłaś przez cały tydzień i te lody.Właśnie od dziś koniec przechodzisz na dietę -chyba ją coś powaliło. -Dorotha powiedz dietetykowi,że ma ułożyć dietę dla bękarta.

-Wiesz co? Przesadziłaś obiecuję ci w przyszłym roku już mnie tu nie będzie.

***

 Tydzień później:

-Dzwoni twój telefon.Czy mogłabyś odebrać? Dobry Boże kto słucha takiej muzyki? - skarżyła się macocha.Najbardziej komiczne jest to,że to ulubiony zespół mojego ojca.

-Już - krzyknęłam i odebrałam telefon -Halo?

-Cześć kochanie -na dźwięk głosu babci się uśmiechnęłam. -Znalazłam sposób.Dwa kilometry od mojego domu buduje się nowe liceum z internatem.

Gracie

 -Opowiedz jak do tego doszło -powiedziała pani psycholog.

-Pokłóciłam się z mamą o to,że dzień wcześniej wróciłam pół godziny po 23 -cofnęłam się myślami do tego wydarzenia.

* 

-Masz szlaban i nigdzie nie wychodzisz przez miesiąc -krzyczała mama.

-To jest niesprawiedliwe.Niszczysz mi życie.Prędzej spali się ten budynek niż się ciebie posłucham -byłam zła i nie panowałam nad gniewem.Mama poszła do pracy i zabrała moje klucze więc nie mogłam wyjść.

*

-Wtedy podpaliłaś mieszkanie?

-Nie podpaliłam mieszkania.Proszę mi pozwolić dokończyć.

*

Poszłam do pokoju i zaczęłam przeglądać strony w internecie.Byłam wściekła i powiedziałam:

-Teraz to żałuję,że się mieszkanie nie pali -ale powiedziałam to tylko pod wpływem emocji.Po kilku minutach poczułam dym.Więc poszłam sprawdzić co się dzieje.Zobaczyłam ogień w kuchni.Zadzwoniłam po pogotowie.Nie mogłam ugasić go,bo było tam za dużo urządzeń elektrycznych.Była ranna godzinna więc większość osób było w pracy,a dzieci już na dworzu.Mieszkanie obok nas mieszka pani Diana z synkiem Tomem.Zapukałam żeby ją ostrzec by jak najszybciej wyszli.Nikt nie otwierał więc spróbowałam otworzyć sama.Weszłam i zobaczyła,że pożar przeszedł już do ich mieszkania.Przeszukałam pokoje jak najszybciej mogłam.Na końcu zobaczyłam Toma jak śpi w pokoju,a koło niego ogień.Próbowałam go uratować, nie dałam rady,ostatnie co widziałam to palącego się czterolatka.Potem z mieszkania sąsiadów zabrali mnie strażacy.

  *

-To koniec -popłakałam się.

-Ciągle mnie zastanawia.Skąd się wziął ogień?

-Skąd mam wiedzieć.

-Od twojej mamy słyszałam,że straciłaś wszystkie koleżanki.

-Tak wszyscy winią mnie za śmierć Toma.Nie mogę wyjść z domu bez tego by ktoś na mnie krzyknął " morderczyni".

-Jak się z tym czujesz? 

-Niech pani sama zgadnie.

-Masz jakieś plany na przyszłość? Może wybrałaś już szkołę po gimnazjum?

-Jeszcze nie,ale nie pójdę tutaj.Znajdę miejsce tam gdzie nikt mnie nie zna.

-Moja przyjaciółka otwiera nową szkołę w stanie Massachusetts.Byłabyś zainteresowana?

-Tak.

Isabel

-Isabel usiądziesz ze mną na matmie? -to już piąta osoba, która pyta.Nie rozumiem czemu sami się nie nauczą?Ja jeszcze nigdy nie ściągałam i mam bardzo dobre oceny.Nauczyciele mówią,że mam dobrą pamięć fotograficzną.Co może być prawdą,bo jak pisze testy to strony z podręcznika same pokazują mi się przed oczami.

-Ej Isabel ? -zawołał mnie jeden z chłopaków z klasy,który podoba mi się od dłuższego czasu.-Co robisz po lekcjach? 

-Jeszcze nie wiem a co?

-Bo tak pomyślałem,że...

-Tak?

-..mogłabyś.... -serce przyśpieszyło bicie. - ....mi pomóc w nauce.

-No...dobra.

  ***

Po lekcjach czekałam przed szkołą na Davida.

-Ooo sory.że tak długo czekałaś,ale musiałam pogadać jeszcze z kolegami.To idziemy do mnie,musisz mi pomóc w matmie,laska -całą drogę do jego domu przeszliśmy w ciszy.-Wejdź.Mamo jestem.Przyszła moja koleżanka będziemy się uczyć.-Zaprowadził mnie do pokoju.-Teraz weź rób co chcesz.

-Ale miałam ci wytłumaczyć matmę?

-To tylko przykrywka.Moja mama cały czas gadała,że mam znaleźć kogoś kto mi pomoże.Chcesz piwo?

-Nie pije.

-Czemu?

-Bo nie chcę.

-Powiedzieć ci coś?

-Ale co?

-Coś.

-No dobra mów.

-Wiesz,że cię nikt w klasie nie lubi?

-Myślałam,że ich nie obchodzę.

-Cały czas cię obgadują.Jesteś ładna.Czemu nie próbujesz się zakolegować z kimś?

-Bo nie chce kumplować się z kimś kto mnie obgaduje.Dobra ja muszę iść -zrozumiałam,że przez te 3 lata nie miałam przyjaciół i wszyscy mnie tylko wykorzystywali.Wyszłam z jego domu.

***

-Słyszałam,że nas obgadywałaś,kujonie -powiedziała przywódczyni elity klasowej.

-Nie obgadywałam.

-Tak.I co może uważasz się od nas lepsza.Mylisz się -poczułam jak ktoś obrzuca mnie jajkami.Już się nie odzywałam tylko wyszłam ze szkoły i wracałam do domu.Miałam nadzieję,że nikogo nie będzie w domu.Jednak była mama.

-Boże,córeczko co się stało?

-Idę do liceum do tej szkoły co wczoraj znalazłyśmy.

-Ale mówiłaś,że tam nikogo nie będziesz znać.

-I dobrze.

Caroline

 -Jak można porwać sobie rajstopy? Wygląda jak bezdomny -obgadywała mnie dziewczyna z tyłu.Jej styl jest gorszy jakby pożyczała ciuchy od barbie.Tym razem jej się dostanie.Nikt bez karnie nie będzie,mnie obgadywać.

***

Lekcja chemii jestem w parze z Debii.Zamiast robić projekt woli malować się patrząc w lusterko.Chętnie bym jej coś teraz zrobiła.Muszę pogadać z Rose moja przyjaciółką, bo nie wytrzymam z tym pustakiem.Ostatni kwas i idę.

-Rose ja z nią już nie mogę wytrzymać.Wielka księżniczka.Jak bym chciała żeby to tera wybuchło i była by cała brudna-po 5 minutach moje słowa się spełniły.Nie mogłam uwierzyć.Debii była cała niebieska.

-Aaaaaaaa...Proszę pana Caroline zrobiła to specjalnie najpierw coś wymieszała i potem odeszła żebym to ja była cała w tym czymś.

-Podejdź tu Debii.To jest to co robimy tylko czemu to wybuchło?

-Ona coś dodała -wskazała na mnie.

-Nic nie dodałam-spojrzałam się na tą zołzę.Nie dość,że nic nie robiła to jeszcze mówi,że to przeze mnie.

-Debii to nie jej wina i idź się przebrać -gdy dziewczyna przechodziła koło mnie wyszeptała " Zemszczę się".

***

Koniec lekcji wreszcie jak ja tej szkoły nienawidzę.Problemów z nauką nie mam,ale połowa ludzi mnie w niej wkurza,a grupka Debii cały dzień gapiła się na mnie jakbym ja zabiła.

-Ty w rajstopach -zawołał ktoś za mną.

-Co? -odwróciłam się.

-Przyszedł czas na zemstę -powiedziała barbie.

-Niby co mi zrobisz?

-A to -walnęła mnie z liścia w twarz. 

-Teraz przegiełaś -złapałam ją za włosy i zaczęłam ciągnąć.Ona tak samo.Wokół nas utworzył się krąg ludzi.Wykręciłam jej rękę.-Uważaj ,bo połamią ci się tipsy.-Tak zobaczył nas dyrektor szkoły.

***       

 -Caroline co znowu zrobiłaś? -krzyczała moja mama w pokoju derektora.

-Nic -odburknęłam.

-Pani córka na lekcji chemii robiła projekt z jedną z koleżanek z klasy i wlała specjalnie jakąś substancje.Po czym odeszła od stołu i czekała aż projekt wybuchnie.Jej koleżanka była cała niebieska.Po szkole pani córka biła się z tą samą dziewczyną.

-Wiesz co ? Zawiodłam się na tobie.Za karę nie idziesz do liceum tutaj tylko do Salem do szkoły z internatem.

-Co? Tylko nie to.Mamo,a co z przyjaciółmi i moim chłopakiem.

-Trzeba było się lepiej zachowywać.

-Nawet nie wysłuchałaś mojej wersji.

-Bo nie słucham bajek.

       

----------------------------
Mam nadzieję,że wam się podoba.Piszcie co wam się podoba,a co nie.